Η λογοτεχνία στα χρόνια της πανδημίας
ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ ΓΚΛΑΒΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Συμπαντικές Διαδρομές
Αγαπητέ κύριε Γκλαβά, καλημέρα.Πρόσφατα κυκλοφόρησε η καινούργια έκδοση του πρώτου σας βιβλίου από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, με τίτλο << Εγώ μιλάω ακόμα γι’ Αγάπη >> . Κάθε χρόνο κυκλοφορούν άπειρα καινούργια βιβλία. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να προσθέσει το δικό σας βιβλίο; Για ποιο λόγο κάποιος να το επιλέξει για να το διαβάσει;
Απάντηση
Το << Εγώ μιλάω ακόμα γι’ Αγάπη >> είναι μια κατάθεση ψυχής, είναι ότι ένιωσα για ‘κείνη, που ήρθε σαν φώς να με τραβήξει από το σκοτάδι, που είχε τότε περικυκλώσει την ζωή μου. Ένιωσα την ανάγκη ένα τέτοιο αίσθημα να το υμνήσω, να γράψω γι αυτό και να το κρατήσω αναλοίωτο στο χρόνο. Το χρωστούσα σ εκείνη, το χρωστούσα στον εαυτό μου. Το βιβλίο αυτό λοιπόν, μιλά στις ερωτευμένες καρδιές, στις καρδιές εκείνες που παραβλέπουν τα εμπόδια της υλιστικής μας εποχής και χορεύουν ρυθμικά στους ρυθμούς της Αγάπης.
Επιλέξετε δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο, που να εκφράζουν αυτό που θέλετε να μεταδώσετε στους αναγνώστες, ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν πιο εύκολα τον κόσμο του βιβλίου σας.
Απάντηση
Η Αγάπη δεν εκβιάζεται χαρίζεται απλόχερα και ολοκληρώτικά, δίχως όρους και περιορισμούς. Προσφέρεις ανιδιοτελώς την καρδία σου, τα αισθήματα σου, το είναι σου και αφήνεσαι να σε παρασύρει η μαγεία.
Πήρα ένα τριαντάφυλλο
και έσκισα την καρδιά μου
σταγόνες απ’ το αίμα μου
στη γη να πέσουν.
Να νιώθεις την Αγάπη μου
όπου πατάς χαρά μου
να γίνουν γη τα αισθήματα
τα μάτια να μαγέψουν.
Πιστεύεται ότι είναι η συγγραφή στάση ζωής; Είναι κάτι που σας χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο και επηρεάζει κάθε τομέα της ζωής σας;
Απάντηση
Το γράψιμο είναι ανάγκη, είναι τρόπος ζωής, είναι ένα δώρο από τον Θεό, οφείλεις να το σεβαστείς και να το ακολουθήσεις. Από παιδί ένιωθα την ανάγκη, τα αισθήματά μου να τα αποτυπώνω σ’ ένα χαρτί, όποτε το παρέβλεπα, ένιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ένιωθα άβολα και περίεργα. Το πρώτο μου στιχάκι, θαρρώ ήταν στα 15 μου και θυμάμαι προσπαθούσα για μέρες, να το ντύσω με νότες και να το κάνω τραγούδι.
Μιλήστε μας για την υπόθεση του βιβλίου σας, για να μπορέσουν να το γνωρίσουν καλύτερα οι φίλοι αναγνώστες.
Απάντηση
Είναι ένας ύμνος στην Αγάπη, στο αίσθημα, στο όνειρο, είναι Εκείνη, μέσα από τα μάτια τα δικά μου.
Γιατί έχετε επιλέξει να γράφετε ποίηση και ειδικότερα ερωτική ποίηση; Θεωρείτε ότι σας δίνει περισσότερες δυνατότητες έκφρασης αυτό το λογοτεχνικό είδος;
Απάντηση
Πιστεύω ότι είναι κάτι το οποίο δεν το επιλέγεις, έρχεται αυθόρμητα όπως η ανάσσα. Όπως νιώθεις την ανάγκη να ανασσαίνεις, έτσι νιώθεις και την ανάγκη να γράψεις, είτε ποίηση είναι αυτό, είτε ελεύθερο κείμενο. Στο επόμενο βιβλίο μου για παράδειγμα, το οποίο λιαν συντόμως θα είναι έτοιμο, θα δείτε από μένα 2 δοκίμια.
Είσαστε από εκείνους τους συγγραφείς που πάντοτε κουβαλάνε μαζί τους ένα μπλοκάκι για να καταγράφουν άμεσα κάθε καινούργια ιδέα;
Απάντηση
Αυτό που εκφράζω μέσ’ απ’ αυτά που γράφω, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, από τα αισθήματα που νιώθω. Υπάρχουν πολλές λέξεις και διάφοροι τρόποι, για να περιγράψεις ένα αίσθημα, οπότε δεν έχω κατι να ξεχάσω.
Την τελευταία χρονική περίοδο όλος ο κόσμος έχει χτυπηθεί από ένα πρωτοφανές ξέσπασμα πανδημίας και ζούμε καταστάσεις που ούτε τις φανταζόμασταν. Η καραντίνα του πληθυσμού σχεδόν σε όλο τον πλανήτη είναι κάτι το πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία.
Εσείς πως ζείτε όλη αυτή την κατάσταση;
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές πιστεύετε ότι η λογοτεχνία μπορεί να δώσει ελπίδα στους ανθρώπους και να εκφράσει τα προβλήματα τους;
Απάντηση
Ξέρεις κατι,
δεν είναι ο ιός που με τρομάζει, ένας πόλεμος είναι και τον έχουμε, είναι στο DNA μας να είμαστε αγωνιστές. Αυτό που με ανυσηχεί, ειναί ότι όταν όλα αυτά θα έχουν τελειώσει, μην γίνει η αποξένωση συνήθειά μας, γιατι τότε θα έχουμε χάσει τον πόλεμο.
Η Λογοτεχνία, ήταν είναι και θα είναι, η σανίδα σωτηρίας της ανθρώπινης ψυχής. Η κατ’ επιλογή απόδραση από την σκληρή πραγματικότητα, το αναίτιο χαμόγελο μιας ανάμηνησης και το καρδιοχτύπι μιας εμπειρίας, που μπορεί να μην βίωσες, αλλα ένιωσες, μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου.
Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σας. Κάτι τελευταίο που θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας;
Απάντηση
Ένα κερί που σιγοκαίει μες τη νύχτα
από το φώς του, έχουμε όλοι τυφλωθεί.
Είναι η μόνη που απέμεινε ελπίδα
είν’ η Αγάπη, που μένει ακόμα ζωντανή.
