Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2021

Η λογοτεχνία στα χρόνια της πανδημίας ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΙΒΟ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

 Η λογοτεχνία στα χρόνια της πανδημίας

ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΙΒΟ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Συμπαντικές Διαδρομές





Αγαπητέ κύριε Φοίβο καλημέρα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το καινούργιο σας βιβλίο από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, με τίτλο Οι Πύλες της Κολάσεως. Κάθε χρόνο κυκλοφορούν άπειρα καινούργια βιβλία. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να προσθέσει το δικό σας βιβλίο; Για ποιο λόγο κάποιος να το επιλέξει για να το διαβάσει; 



Απάντηση

Καλημέρα σας και σας ευχαριστώ και πάλι για την δυνατότητα προβολής που δίνετε στους συγγραφείς μέσα σε αυτή την δύσκολη επικοινωνιακά φάση που ζούμε. Θεωρείται «καλόπιασμα» άμα πω ότι ο εκδοτικός σας είναι από τους λίγους ανά το πανελλήνιο που προωθεί και προβάλει τους συγγραφείς και το έργο τους σε τόσο μεγάλο βαθμό;… Οι Πύλες της Κολάσεως είναι ένα μυθιστόρημα παραφυσικού τρόμου που πιστεύω θα είναι αρκετά απολαυστικό για όσους ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος, ένα είδος που έδωσε στην παγκόσμια λογοτεχνία πολλά διαμάντια ενώ πολλά έγιναν και ταινίες στην τηλεόραση με τεράστια επιτυχία. Αλλά και σε αναγνώστες που αρέσκονται σε άλλα ρεύματα πιστεύω ότι θα βρουν κάτι που θα τους μείνει…. 





Επιλέξετε δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο, που να εκφράζουν αυτό που θέλετε να μεταδώσετε στους αναγνώστες, ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν πιο εύκολα τον κόσμο του βιβλίου σας. 


Απάντηση



……… με τις δάδες που φώτιζαν το χώρο να πέφτουν κι να σβήνουν στο κρύο λιγδιασμένο πάτωμα. Απόλυτη μαυρίλα και ο ήχος της Κατερίνας να τους καταδιώκει χωρίς να ξέρουν αν ηταν στους τοίχους, στο πάτωμα η στην οροφή! Το μεγαλείο του τρόμου και του πανικού που κυρίευσε τους δυο άντρες ηταν απερίγραπτο. Ο γιατρος βρήκε κατι σαν ντουλάπι, ένα χώρο οπου χώθηκε μεσα κλείνοντας την πορτα. Απόλυτη βουβαμάρα εξαπλώθηκε στο χώρο. Ο Λάμπης δεν ακουγόταν πουθενά. Κατάφερε να φυγει άραγε αναρωτήθηκε. Άλλωστε σπίτι του ηταν και το ήξερε καλυτερα από τον οποιοδήποτε. Έμεινε ατάραχος και σιωπηλός, κρατώντας ακομα και την ανάσα του. Απόλυτο σκοτάδι, απόλυτη σιγή. Το απόλυτο μαύρο, ποτε στη ζωη του δεν φοβήθηκε όσο τωρα. Και θα γινοταν ακόμη χειρότερο όταν πανω στο σβέρκο του ένιωσε κατι να τον ακουμπάει. Κατι κολλώδες , σαν ανθρώπινο μέλος. Σε ντουλάπα ηταν, το κατάλαβε από τα ρούχα που τον έκρυβαν ακόμη περισσοτερο, αλλα αυτό που άγγιξε ηταν σίγουρος ότι ηταν σάρκα….ειτε ανθρώπου, ειτε ζώου, ζωντανή η νεκρή. Σκέφτηκε προς στιγμή να ανοίξει τη ντουλάπα και να τρέξει όσο πιο δυνατά μπορουσε να φυγει, αλλα γρήγορα εκανε πίσω από τη σκέψη αυτή αφου δεν ειχε ιδέα που ηταν η πορτα εξόδου, πως άνοιγε, ακομα και ο ιδιος που ηταν και πολύ περισσοτερο η Κατερίνα. Μάζεψέ όση ψυχραιμία του απέμεινε και ψηλάφησε με τα χερια του το σημείο που ηταν η σάρκα. Γιατρος ηταν άλλωστε, ήξερε από σώματα. Και αυτό που άγγιζε ηταν ένα σωμα ανθρώπου που πέθανε όχι πολύ ωρα πριν, αφου το σωμα ηταν παγωμενο και σε φάση νεκρικής ακαμψίας. Από το σωμα έλειπαν μέλη. Μπας και κρύφτηκε εκεί που η……..


Αυτό είναι ένα σχεδόν τυχαίο απόσπασμα από το βιβλίο που πιστεύω δίνει μια χαρακτηριστική εικόνα της ιστορίας…




Πιστεύεται ότι είναι η συγγραφή στάση ζωής; Είναι κάτι που σας χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο και επηρεάζει κάθε τομέα της ζωής σας; 



Απάντηση


Νομίζω ότι είναι εντελώς υποκειμενικό για τον καθένα. Όπως υπάρχουν διαφορετικοί αναγνώστες έτσι κι συγγραφείς. Δε θα έλεγα ότι η συγγραφή είναι στάση ζωής ή επηρεάζει κάθε τομέα της ζωής. Μάλλον είναι μέρος της ζωής, είναι μια δημιουργική διαδικασία που έρχεται από τα βάθη της ιστορίας του χρόνου. Είναι λοιπόν αυτό το αρχέγονο συναίσθημα της ανάγκης για δημιουργία που θεωρώ ότι παίζει το μείζονα ρόλο, χωρίς να σημαίνει φυσικά ότι η ίδια η ζωή δεν εχει πολλές ιστορίες να διηγηθεί…. Είναι η ηδονή της απέραντης ατομικής ανεξαρτησίας που σπάζει υποκειμενικούς κανόνες και τεχνητά  καλούπια, χωρίς να λογοδοτεί σε κανένα και πουθενά…




Μιλήστε μας για την υπόθεση του βιβλίου σας, για να μπορέσουν να το γνωρίσουν καλύτερα οι φίλοι αναγνώστες. 


Απάντηση

Οι Πύλες της Κολάσεως διαδραματίζονται σε ένα μικρό ορεινό χωριό της Κύπρου που συγκλονίζεται από απανωτές ανεξήγητες εκρήξεις. Στον ίδιο χώρο υπάρχει και το μεγαλύτερο ορυχείο εξόρυξης αμιάντου στο νησί, η μάλλον για να το θέσω καλύτερα μια δαιδαλώδη πλειάδα από σήραγγες και τούνελ, που φυσικά προσδίδουν στην ιστορία μια νεα διάσταση. Οι αρχές αδυνατούν να βρουν την εξήγηση αφήνοντας τους κατοίκους και τους εργάτες στις στοές μέσα στο άγνωστο και την αγωνία.. Πιστεύω ότι θα κρατήσει την αγωνία μεχρι το τέλος!



Γενικά γράφετε βιβλία τρόμου αλλά σε αυτό το βιβλίο φαίνεται ότι πήγατε ένα επίπεδο ακόμα πιο πέρα. Τρόμος, μυστικισμός και occult θεματική. Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με τέτοιες θεματικές;



Απάντηση

Πάντα μου άρεσε αυτή η θεματική ,ειτε στα βιβλία ειτε στην τηλεόραση, ηταν κατι που μου τραβούσε το ενδιαφέρον. Ο τρόμος ηταν πάντα μέρος της ζωής του ανθρώπου, ο φόβος για το γνωστό και το άγνωστο…αν δεν υπήρχε φόβος δεν θα υπήρχε ασφάλεια…δε μου αρέσει να θεματοποιώ τη ζωη, αντίθετα είναι όλα μέρος της. Η γη είναι μια μικρή κουκκίδα σε ένα αχανές σκοτεινό και αδιάφορο σύμπαν, ο ήλιος το φώς, είναι ένα μικρό κομμάτι του σύμπαντος, στην ουσία το φώς ανήκει στο σκοτάδι…




Είσαστε από εκείνους τους συγγραφείς που πάντοτε κουβαλάνε μαζί τους ένα μπλοκάκι για να καταγράφουν άμεσα κάθε καινούργια ιδέα;


Απάντηση

Όχι, ποτέ. Μπλοκάκι παίρνω μόνο σε σουπερμάρκετ. Οι ιδέες, η έμπνευση καταγράφονται στο μυαλό και μονο εκεί.




Την τελευταία χρονική περίοδο όλος ο κόσμος έχει χτυπηθεί από ένα πρωτοφανές ξέσπασμα πανδημίας και ζούμε καταστάσεις που ούτε τις φανταζόμασταν. Η καραντίνα του πληθυσμού σχεδόν σε όλο τον πλανήτη είναι κάτι το πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία. 

Εσείς πως ζείτε όλη αυτή την κατάσταση; 

Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές πιστεύετε ότι η λογοτεχνία μπορεί να δώσει ελπίδα στους ανθρώπους και να εκφράσει τα προβλήματα τους; 


 

Απάντηση


Είναι αλήθεια πρωτοφανείς αυτές οι συνθήκες που ζούμε το τελευταίο διάστημα. Δεν είναι φυσικά το καλύτερο να ζούμε έτσι, σε συνθήκες πανδημίας και πανικού, αλλά ελπίζουμε η επιστήμη να δώσει μια οριστική λύση αν και χλωμό το βλέπω…οι ιοί και οι ασθένειες ηταν πάντα μαζι μας και νομίζω πάντα θα είναι. Πολλες φορές είναι και θέμα φυσικής επιλογής, οι οργανισμοί που προσαρμόζονται επιβιώνουν. Και αυτό ισχύει εκτός από τους ιούς και για τους ανθρώπους. Σκεφτήκατε κάποτε να μεταλλαχτεί καποιος ιός, να γίνει πιο αποτελεσματικός και η θνησιμότητα να εκτοξευτεί; Εκεί θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα…χαριτολογώντας να πω πως ότι ζούμε το πρόβλεψαν πολλοί συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας που δε θα περίμεναν ποτέ να επιβεβαιωθούν! Η λογοτεχνία μπορεί να είναι μια διέξοδος και όχι μονο..απ την άλλη και εσείς γνωρίζετε καλυτερα πόσο εχει χτυπήσει τον πολιτισμό γενικότερα ολο αυτό, αφου ούτε παρουσιάσεις βιβλίων γίνονται, ουτε εκδηλώσεις, κλειστές βιβλιοθήκες και αλλα πολλά….



Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σας. Κάτι τελευταίο που θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας; 


Απάντηση

Ευχαριστώ το αναγνωστικό κοινό που διαβάζει και  στηρίζει, και ιδιαίτερα τωρα που πολλοί μπορει να βρουν χρονο που δεν ειχαν πιο παλιά ας το εκμεταλλευτούν διαβάζοντας ακόμη περισσότερο.