Η λογοτεχνία στα χρόνια της πανδημίας
ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΠΑΣΙΠΟΥΛΑΡΙΔΗ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Συμπαντικές Διαδρομές
Αγαπητέ κύριε Πασιπουλαρίδη , καλημέρα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το καινούργιο σας βιβλίο από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, με τίτλο ‘’Φύλλα Βασιλικού’’. Κάθε χρόνο κυκλοφορούν άπειρα καινούργια βιβλία. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να προσθέσει το δικό σας βιβλίο; Για ποιο λόγο κάποιος να το επιλέξει για να το διαβάσει;
Καλημέρα σας. Αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την όμορφη εργασία σας στην έκδοση του δεύτερου βιβλίου μου, καθώς και για την ευκαιρία της παρούσας συζήτησης.
Επί της ερωτήσεως σας, όλα τα βιβλία που κυκλοφορούν έχουν να προσφέρουν και είναι ευχάριστο στη δεδομένη συνθήκη να συνεχίζει ο άνθρωπος να γράφει και να μοιράζεται.
Όσον αφορά το βιβλίο μου. Είναι μια ποιητική συλλογή η οποία στους κόλπους της έχει ποιήματα γεμάτα εικόνες , εσωτερισμό και βιώματα από μια ιδιαίτερη περίοδο της ζωής μου. Είναι η εξέλιξη μου μέσα από την ποίηση και πλέον μέσα από αυτό το υλικό διαμορφώνω το ύφος μου ως συγγραφέας - ποιητής.
Η τεχνική της αφαιρετικής επί των σημείων στίξης , η ιδιομορφία των λέξεων και τα νοήματα γεμάτα εικόνες – ταξίδια στη φαντασία, είναι ένας βασικός λόγος για να καταπιαστεί κάποιος με το υλικό αυτό.
Ένας εξίσου σοβαρός λόγος για να διαβάσει το βιβλίο αυτό κάποιος , είναι το ότι έχει φιλοτεχνηθεί από τρείς διαφορετικές καλλιτέχνιδες, ιδιαίτερες και με κοινό τόπο ακριβό την ενσυναίσθηση, την κα. Κιτάντζη, την κα. Κοσκινιώτου και την κα. Σαλουβάρδου. Καθώς εμπεριέχει και μια ταξιδευτική έκπληξη: Τα παραμύθια που υπάρχουν εντός του υλικού τα οποία έχει γράψει η κα. Μητσοπούλου και γεννήθηκαν το ίδιο διάστημα με τα ποιήματα σε αλληλεπίδραση και εσώτερη συνομιλία.
Επιλέξετε δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο, που να εκφράζουν αυτό που θέλετε να μεταδώσετε στους αναγνώστες, ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν πιο εύκολα τον κόσμο του βιβλίου σας.
Θα επιλέξω να βάλω μόνο ένα απόσπασμα από το ποίημα Έρωμαι / Αγαπώ. Είναι ένα ποίημα που ο ίδιος ο τίτλος δίνει μια αλλιώτικη ερμηνεία στην λέξη αγάπη , αφού κατά την αρχαία Ελληνική η λέξη ήταν έρωμαι , δηλαδή προστατεύω.
ΕΡΩΜΑΙ / ΑΓΑΠΩ
Ερώμαι
Το άρωμα από τις πληγές μου …
Στο θαλασσινό σώμα σου τις ακούμπησα
Τη νυχτιά που κάναμε έρωτα
Καταμεσής της θάλασσας
Τρώγοντας με τα μάτια μας
Τ’ άστρα που έγλυφαν καμπυλωτά
Τον ουρανό την ώρα που έπεφταν
Ερώμαι
Την αγνότητα της λαγνείας των ματιών σου
Που μέσα από το χάος των δαχτύλων σου περνά και καταλύει κάθε μου κύτταρο
Κι ύστερα Σαν την απόπτωση των άστρων πέφτω σιμά τους κι εγώ
Σε κάποια ( ολόφωτη δίχως εικόνες) γαλήνη
Που τόσο επιθυμώ Που τόσο μοιάζει του Θανάτου …
Ερώμαι
Το φθινοπωρινό χαμόγελό σου
Στολισμένο στα στήθη σου
Ο ιδρωμένος σου ιστός
Φέρει τον Ήδονα
Τον θεό των πιο μύχιων ενσαρκώσεων …
Πιστεύεται ότι είναι η συγγραφή στάση ζωής; Είναι κάτι που σας χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο και επηρεάζει κάθε τομέα της ζωής σας;
Η συγγραφή δεν είναι στάση ζωής για εμένα , είναι η ίδια η ζωή. Όπως είχε πει κάποτε και ο σπουδαίος Γιάννης Ρίτσος σε μια συνέντευξη του , δεν γνωρίζω πως γράφω, γνωρίζω μόνο πως αν δεν γράψω θα πεθάνω.
Η συγγραφή είναι ένας ανελέητος έρωτας ! Μια μαγική διαδικασία μύησης όπου αφήνομαι δίχως να σκέφτομαι. Είναι μάνα , ερωμένη , σύζυγος και παιδί.
Η συγγραφή είναι το κοινό αίμα όλων όσων αγαπούν τα βαθύτερα της ανθρώπινης υπόστασης και δημιουργίας .
Μιλήστε μας για την υπόθεση του βιβλίου σας, για να μπορέσουν να το γνωρίσουν καλύτερα οι φίλοι αναγνώστες.
Η ποίηση δεν έχει κάποια συγκεκριμένη υπόθεση. Μιλάει για όλα και είναι τα πάντα.
Στο βιβλίο αυτό ο κάθε ταξιδευτής – συνοδοιπόρος θα συναντήσει, παραμυθένιες ιστορίες με περιεχόμενο μαγικό. Θα συναντήσει την Κέλτικη παράδοση, την αρχαία Ελληνική μυθολογία, κομμάτι από την Σαμανική φιλοσοφία. Θα συναντήσει ένα νέο τύπο ποιητικής γραφής , ανεπτυγμένο στη βάση της ροής του λόγου. Έργα ζωγραφικής ευφάνταστα και γλαφυρά και πάνω απ’ όλα αυθεντικά βιώματα από την ολότητα της καρδιάς και της ψυχής αυτών που συμμετέχουν.
Όπως και στο πρώτο σας βιβλίο, παρόλο που οι θεματικές είναι πολλές και ευρύτερες, υπάρχει ένας γενικότερος μυστικισμός στα κείμενα σας. Θα θέλατε να τον ειδικεύσετε για τους αναγνώστες μας;
Όπως και στο πρώτο βιβλίο, έτσι και εδώ οι θεματικές είναι πολλές και ευρύτερες. Το διαπνέει μυστικισμός και εσωτερισμός, αφού όλες οι συνθήκες της ζωής μας είναι διδακτικές και μυητικές. Είχα την τύχη να βιώσω μυήσεις σπουδαίες στην πορεία μου μέχρι σήμερα, μυητικές εμπειρίες γνώσεις που είναι αδύνατον να προσπεραστούν από τα κείμενα μου.
Θεωρώ πως το να ειδικεύσω μια εσωτερική διεργασία θα είναι ίσως τροχοπέδη για την αναζήτηση του αναγνώστη.
Θα πρέπει ο ίδιος να αναζητήσει, επάνω στα γραμμένα τα δικά του μυστήρια .
Αυτό που θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και εύχομαι στο μέλλον να το καταφέρω είναι, να γίνει μια συζήτηση με αναγνώστες που έχουν διαβάσει και το πρώτο και το δεύτερο βιβλίο μου και να αναζητήσουμε μαζί τι τους άγγιξε και σε ποιες ατραπούς τους οδήγησαν τα κείμενα.
Είσαστε από εκείνους τους συγγραφείς που πάντοτε κουβαλάνε μαζί τους ένα μπλοκάκι για να καταγράφουν άμεσα κάθε καινούργια ιδέα;
Ναι! Με την μόνη διαφορά πως ότι γράφω ως ιδέα το τελειώνω εκείνη τη στιγμή , την ολοκληρώνω. Δεν θα μπορούσα να συλλέγω ιδέες και ύστερα να τις αναπτύσσω.
Την τελευταία χρονική περίοδο όλος ο κόσμος έχει χτυπηθεί από ένα πρωτοφανές ξέσπασμα πανδημίας και ζούμε καταστάσεις που ούτε τις φανταζόμασταν. Η καραντίνα του πληθυσμού σχεδόν σε όλο τον πλανήτη είναι κάτι το πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία.
Εσείς πως ζείτε όλη αυτή την κατάσταση;
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές πιστεύετε ότι η λογοτεχνία μπορεί να δώσει ελπίδα στους ανθρώπους και να εκφράσει τα προβλήματα τους;
Η καραντίνα είναι μια περίοδος σκληρή για όλο τον κόσμο. Η μάχη είναι δύσκολη , πολλοί συνάνθρωποι μας έχασαν τη ζωή τους και ακόμη περισσότεροι έχασαν και θα χάσουν τις δουλειές τους. Η λογοτεχνία κατά την ταπεινή μου άποψη δεν είναι κάτι εφήμερο, που θα έρθει τώρα να δώσει ελπίδα στους ανθρώπους ή τώρα να γίνει μέσο έκφρασης του όποιου προβλήματος.
Αυτός ήταν ,είναι και θα είναι ο ρόλος της όσο υπάρχει η ανθρωπότητα και σαφώς όποιος ανατρέξει σε βιβλία σπουδαία δεν θα βρει μόνο ελπίδα αλλά και λύσεις…
Προσωπικά μελετώ καθημερινά , η καραντίνα με δυνάμωσε , με προβλημάτισε και μου έδωσε την αφορμή να ψάξω ακόμη περισσότερο μέσα μου τι είναι πραγματικά αναγκαίο και σημαντικό και τι όχι.
Δεν έχω απασχολήσει όμως την γραφή μου σχεδόν καθόλου με το θέμα αυτό, αφού δεν επιθυμώ να προβληματίζω περισσότερο τον κόσμο με θέματα που ίσως και να εξυπηρετούν κάποια εξωγενή συστήματα. Επί του πρακτέου οφείλω να φέρνω τους αναγνώστες μου στη μαγεία της παρούσης στιγμής όπου ανοίγεται η γνώση και να τους κρατώ στο παρόν.
Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σας. Κάτι τελευταίο που θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας;
Θα ήθελα να κλείσω με το κείμενο που υπάρχει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου μου …
Οταν η πρώτη αχτίδα φωτός που λύνει το σκοτάδι ξυπνάει τα φύλλα του βασιλικού και η μυρωδιά του δυνατή, κυρίαρχη, αφυπνιστική, ενώνει ποιήματα ψυχής που μιλούν για φιλοσοφία, για θέσεις και αντιθέσεις ζωής, για φύση, μυστήρια και έρωτα, ζωή και θάνατο, μουσικές και παιχνίδια, χημείες και αλχημείες μαγικές, με ροδοφασολιές και νύφες και ιππότες και Άγιους σε Άγριους καιρούς να φύονται, να θαυματοποιούν, να δένουν και να λύνονται, να αποκαλύπτουν και να πίνουν τη ζωή σε παραμύθια μαγικά.
Πανιά ανοιχτά! Αν ανέβετε στο σκαρί μας, εκεί θα σας ταξιδέψουμε και αλλού…
Στο αείποτε
Σας ευχαριστώ από καρδιάς…
