Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Διαγωνισμός "Σκοτεινά μονοπάτια"

Στο διαγωνισμό "Σκοτεινά μονοπάτια" νίκησε και θα πάρει δώρο ένα αντίτυπο του βιβλίου η Ναταλή Λέκκα από την Αθήνα.




Σας θυμίζουμε ότι διοργανώνουμε και διαγωνισμό διηγήματος.



- Διαγωνισμός διηγήματος. 
Μπορείτε να διαβάσετε τις λεπτομέρειες στο παρακάτω link.

Μέχρι τώρα υπάρχουν 5 συμμετοχές.
Παναγιώτης Φάμελλλος, με το διήγημα, «Η φτερωτή φυλή»
Κατελής Βίγκλας, με το διήγημα, "Το ταξίδι του Φίλωνα"
Ναταλί Λέκκα, με το διήγημα, "Απέναντι"
Μάνος Πατεράκης, με το διήγημα, "Να αιωρείσαι"
Γιώργος Σπηλιωτόπουλος, με το διήγημα, "Τραγούδι της ψυχής"

Περιμένουμε και τις δικές σας συμμετοχές.

7ο Φεστιβάλ Φαντασίας Θέρμης - Συμμετοχή εκδόσεων ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ























Να γίνουν και πάλι …παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα όσοι θα συμμετάσχουν το Σαββατοκύριακο, 27 και 28 Φεβρουαρίου, στο 7ο Φεστιβάλ Φαντασίας που θα πραγματοποιηθεί στην Πινακοθήκη του Πολιτιστικού Κέντρου του δήμου Θέρμης, στη Θεσσαλονίκη.

    Πρόκειται για μια διοργάνωση με ελεύθερη είσοδο όπου τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι, θα έχουν την ευκαιρία -μεταξύ άλλων- να ενημερωθούν για τα επιτραπέζια παιχνίδια, τα παιχνίδια ρόλων ή στρατηγικής, για μοντελισμό, να παρακολουθήσουν εκθέσεις και ταινίες.

    Την επιμέλεια για τις εκδηλώσεις του διημέρου έχει η Ομάδα Παιχνιδιών Φαντασίας και Ρόλων που ιδρύθηκε το 2002 στο δήμο Θέρμης.



Οι Εκδόσεις ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ θα συμμετέχουν στο φεστιβάλ και μπορείτε να μας βρείτε από το Σάββατο το πρωί στο σταντ μας.

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Διαγωνισμοί – Ενημέρωση


Αυτή την στιγμή διοργανώνουμε 2 διαγωνισμούς.


Έναν διαγωνισμό διηγήματος. 
Μπορείτε να διαβάσετε τις λεπτομέρειες στο παρακάτω link.

Μέχρι τώρα υπάρχουν 4 συμμετοχές.
Παναγιώτης Φάμελλλος, με το διήγημα, «Η φτερωτή φυλή»
Κατελής Βίγκλας, με το διήγημα, "Το ταξίδι του Φίλωνα"
Ναταλί Λέκκα, με το διήγημα, "Απέναντι"
Μάνος Πατεράκης, με το διήγημα, "Να αιωρείσαι"

Περιμένουμε και τις δικές σας συμμετοχές.


Έναν διαγωνισμό με δώρο το βιβλίο της Χρύσας Μπαχά.
 Μπορείτε να διαβάσετε τις λεπτομέρειες στο παρακάτω link.

Iron Sky trailer

Is Facebook Afraid of Moon Nazis? Iron Sky Fan Page Closed Down

This morning the creators of the science fiction movie Iron Sky were in for a rude surprise: their Facebook page, which has gathered thousands of fans, was closed down by the administration without any warning. Apparently Facebook considers the idea of a movie about Nazis having escaped to Moon in 1945 and coming back to invade Earth in 2018 as "hateful, threatening or obscene".

Iron Sky is a Finnish-German sci-fi comedy with a budget of over five million euros. Over three million people have seen the teaser of the movie which was published in YouTube in spring of 2008.

Facebook gave no advance warning about closing down the fan page of this movie project and neither does it offer any kind of contact information to complain about the decision. The creators of Iron Sky have been very active in the social media, which is one of the corner stones of the movie project that has garnered a dedicated fan base around the world. The previous project of the creators of Iron Sky was the scifi parody Star Wreck: In The Pirkinning, which reached over eight million viewers around the world and gathered around a dedicated fan base, thanks to the internet and word of mouth.

"Businesswise Facebook is not doing itself any favours", commented producer Samuli Torssonen. "The Wikipedia page about WWII and Nazi Germany has more material that can be considered 'hateful or obscene' than our Facebook page. The fact that the removal of the profile of a legitimate business was done without any warning is extremely questionable, especially so because Facebook doesn't offer any way to contact the administration."

"There are many businesses that consider their Facebook presence to be an important part of their marketing. The fact that Facebook can just take down the page of a legitimate business without any warning or any means of contacting them is something most companies don't realize."

"I guess the idea of a Moon Nazi invasion is too much to handle for Facebook", commented director Timo Vuorensola. "I really hope we'll get the page back up and running soon, since the production is starting in the spring and we have a lot of interesting materials lined up for the fans. Luckily Facebook is not the only place on the net where we keep in contact with our fanbase."

"Iron Sky is far from a pro-Nazi movie. It's a comedy about Nazis living on the Moon", commented Tero Kaukomaa, the producer of the movie. "I wonder when they are going to close down the page of Inglourious Basterds. Or Sound of Music, for that matter - that movie has Nazis too."

Contact

Tero Kaukomaa, producer (Blind Spot Pictures): tero@blindspot.fi, +41-792 537 638

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Διαγωνισμός «Πέρα από τη Γη των Θεών»

Στο διαγωνισμό "Πέρα από τη Γη των Θεών" νίκησε και θα πάρει δώρο ένα αντίτυπο του βιβλίου ο Παναγιώτης Φάμελλος από την Αθήνα.

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Η ευκαιρία του Αριστομένη

Ένα βήμα η ζωή απ’τον θάνατο μόνο
μιαν ανάσα πικρή που δεν αφησε πόνο.
Μια στιγμή μαγική που χάθηκε στο χρόνο
Όπως χάθηκε το χιόνι που στα χέρια μου λιώνω.

Πώς να νοιώσεις τη χαρά του να πετάς στα αστέρια;
Αν κρατιέσαι γερά με τα δυο σου τα χέρια.
Eνας τρόπος υπάρχει για να διώξεις τη μιζέρια
να πετάξεις κι εσύ με τα λευκά περιστέρια.

Ας καεί το καντήλι κι ας κοπεί και το νήμα
η ζωή θα είναι πάντα ένα ασύμμετρο σχήμα.
Και φαντάσου πως απέχεις μόνο ένα βήμα
που ίσως το κάνεις μετά από αυτό τα ποίημα.

Ένας αγώνας που δεν έχει τέλος
ένα τόξο που δεν έχει βέλος.
Ένας ξεναγός που είναι χαμένος
και ένας μαχητής που δεν έχει μένος.

Eίναι στο χέρι σου να το ξέρεις
Να πάψεις πια να υποφέρεις
Να διώξεις τον πόνο
Να αντέξεις στον χρόνο
Είναι μία στιγμή και μόνο

Έτσι θα ήταν η ζωή χωρίς τον θάνατο
Και εγώ παριστάνω τον αθάνατο.

Ένας θάνατος πάντα βοηθάει του Αριστομένη

Τρελαίνομαι στη σκέψη
Και η καρδιά μου δεν μπορεί να αντέξει
Τόσο πόνο και τόση αγωνία
Πώς μπορεί να κρυφτεί
μέσα σε τόση φασαρία..

Χαμένος μες τα λάθη
Έχω περάσει του Χριστού τα πάθη
Ο φόβος έγινε μίσος
Πως θ’αντέξω λοιπόν
Να ζω μόνο με ίσως

Ανάμεσα σε ανθρώπους
Και βλέποντας διάφορους τόπους
Ακόμα δεν καταλαβαίνω
Γιατί πρέπει εγώ
Να ζω και να υπομένω.

Έτσι βρήκα τη λύση
Τη ζωή μου να φτάσω στη δύση
Να διώξω όλο τον πόνο
Και ν’ αρχίσω λοιπόν
Σιγά σιγά να λιώνω.

Μπορεί να έχω τα μάτια ανοιχτά
να λέω πως ειμαι ζωντανός
μπορεί να θέλω να κοιτάω ψηλά
μα νοιώθω ήδη νεκρός.

Τα ξωτικά του Αριστομένη

Ο ουρανός σκοτείνιασε τα πάντα έχουν μαυρίσει
μόνο οι αστραπές φωτίζουν τα ονειρα μου.
Και της καρδιάς μου οι παλμοί έχουνε σταματήσει
δυο μέτρα κάτω από τη γη έχει χαθεί η χαρά μου.

Μαζί με τη βροχή τρέχουν τα δάκρυα μου
χάνονται τα αποτυπώματα στα βήματα που κάνω.
μοιάζει να θέλει η ψυχή να φύγει μακριά μου
μήπως για να σωθώ θα πρέπει να πεθάνω;

Μόνο ένα τσιγάρο ήθελα να ανάψω
να ξεχαστώ μες τον καπνό
μα η βροχη δεν μ'άφησε και σκέφτηκα να θάψω
μαζί με τη χαρά τον μαύρο μου εαυτό.

Μα ξαφνικά ο ουρανός το μαύρο χρώμα χάνει
χάθηκε η βροχή, στερέψαν τα δάκρυα μου.
το βλέμμα από την αλλαγή ζητάει να πεθάνει
μα το κρατάει ευλαβικά η άτονη καρδιά μου.

Τι χρώματα, τί μουσικές φωτίζουν τα όνειρα μου;
ένα ουράνιο τόξο καρφώθηκε στη γη.
Ξάφνου έρχονται τα ξωτικά ν'ανοίξουν τη καρδιά μου
να τη γεμίσουν με αφόρητη ηδονή.

Τα χρώματα αλλοιώνονται με τον χρόνο
και ακούγεται πένθιμη μουσική.
Όχι τα ξωτικά δεν θα μ'αφήσουν μόνο
και θα ακούνε πάντα τη φωνή.

Τρέχω στου ουράνιου τόξου την άκρη
για να βρω τον θησαυρό.
αλλά αντί να βρώ χρυσάφι
κρυμμένο είχανε έναν τεράστιο σταυρό.

Ο Μαύρος Ποταμός του Δόκτωρ Κάππα

Είναι η κοιλάδα αυτή νεκρή
κουφάρια δέντρων μένουν μόνο
ο ήλιος δεν τολμάει να βγει
μαύρες μορφές σε κοιτάζουν με φθόνο.

Εδώ που πάντα έχει σκοτάδι
ξεχνάς το γέλιο και το χάδι
κι όταν σ' αγγίξει είσαι νεκρός
είναι ο μαύρος ποταμός.

Καρτερικά θα περιμένει να διψάσεις
και την πίστη σου σε σένα να χάσεις
είναι βαθύς μα είναι κενός
είναι ο μαύρος ποταμός.

Μαύρη πλημμύρα
όσο κι αν προσπαθείς
δεν θα ξεφύγεις απ' τη μοίρα
και θα ζυγώσεις για να πιεις.

Μαύρες οι σκέψεις σου
μαύρα τα δάκρυά σου
είναι τα μάτια σου κενά
και η καρδιά σου δε χτυπά.

Κοιτάζεις γύρω σου και βλέπεις την απάτη
κάνεις παρέα με νεκρούς
μαύρες μορφές σου γυρίζουν την πλάτη
τώρα είσαι ένας απ' αυτούς

Sci-fi, fantasy, horror, gothic, dark Greek Poetry


Η φανταστική λογοτεχνία είναι γενικά ένα παραμελημένο λογοτεχνικό είδος στην χώρα μας. Παραμελημένο, αγνοημένο και συκοφαντημένο. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιοι εκδοτικοί οίκοι που βγάζουν βιβλία φαντασίας, κάποιοι μας κάνουν την τιμή να εκδίδουν και από έναν Έλληνα τον χρόνο, και έχουν περάσει και μερικά περιοδικά που έκαναν κάποια προσπάθεια να προβάλλουν το είδος. Όμως η ποίηση του φανταστικού στην Ελλάδα είναι ένα είδος σχεδόν απαγορευμένο. Ούτε καν τα Ελληνικά περιοδικά και φανζιν του είδους δεν τόλμησαν να εμβαθύνουν στο θέμα. Πιθανότατα επικράτησε η απλή λογική. «Μια ιστορία με σπαθιά, δράκους και αίμα έχει σίγουρα περισσότερη απήχηση από κάποια δύσκολα στην κατανόηση ποιήματα.»
Αναγνωρίζοντας αυτό το κενό το περιοδικό Συμπαντικές Διαδρομές αποφάσισε να κάνει μια προσπάθεια να βγάλει από το σκοτάδι την Ελληνική φανταστική ποίηση και να την προβάλλει όσο μπορεί. 
Απευθύνουμε ένα κάλεσμα σε όλους τους Έλληνες που γράφουν ποίηση του φανταστικού να μας δώσουν κάποια ποιήματα τους να τα δημοσιεύσουμε στο Blog.
Όλα τα είδη του φανταστικού γίνονται δεκτά.
Περιμένουμε ποιήματα επιστημονικής φαντασίας, fantasy, horror, gothic, dark όμως και από σύγχρονα ποιητικά είδη σαν το sci-fi Haikou.
Προσδοκούμε να δώσουμε μια νέα ώθηση στην φανταστική λογοτεχνία στην Ελλάδα και να δώσουμε όσες περισσότερες ευκαιρίες μπορούμε στους Έλληνες συγγραφείς, ποιητές και καλλιτέχνες χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος και χωρίς να κάνουμε το οποιονδήποτε διαχωρισμό και πιστεύουμε ότι αυτό το πράγμα το έχουμε αποδείξει στην πράξη.
Περιμένουμε ποιήματα από όλους σας σαν πρώτο βήμα για το Blog και σαν δεύτερο βήμα για το περιοδικό μας. Προσδοκούμε να γεμίσουμε το περιοδικό μας με τις όμορφες ή θλιμμένες ή τραγικές εικόνες που θα ξεπηδάνε από τα ποιήματα σας.

Τα ποιήματα μπορείτε να τα στείλετε στο email του περιοδικού
universepaths@yahoo.com

Η απόφαση

Από παιδί σκεφτότανε να κάνει αυτό το βήμα,
μα μιαν απόφαση ποτέ δεν πείρε στη ζωή του.
Ίσως να φταίγανε οι γονείς, οι φίλοι, οι γνωστοί του
μα πάντα τον συνέπαιρνε ένα μεγάλο κύμα.

Ήτανε πάντα σιωπηλός, με μια σκιά στο βλέμμα
και μόνος στου προφήτη Ηλία καθόταν τα σκαλιά.
Ατένιζε από ψηλά τον φόβο και το ψέμα
κι έσφιγγε στον λαιμό του σιγά σιγά η θηλιά.

Αγνάντευε στο παρελθόν ανθρώπους που χαθήκαν
και στο παρόν σκεφτότανε γιατί είναι στη ζωή.
Το μέλλον δεν το ένοιαζε, τα χρόνια που καείκαν
καθώς το ήξερε καλά θα πέταγε η ψυχή.

Έλεγε πως δεν πίστεψε ποτέ του στον Θεό
μα στου προφήτη Ηλία καθόταν τα σκαλιά.
Ίσως απλά ,όπως έλεγε, να του άρεσαν τα ύψη.
Όπως και να χει κανείς δεν θα το μάθει πια.

Είκοσι ένα χρόνια μιαν απόφαση δεν είχε πάρει
και πείρε μία και καλή.
Δεν άντεξε να ρίξει της ζωής το ζάρι
Και χάθηκε μιαν αυγή.

Άλλωστε του άρεσαν τα ύψη
και τώρα εκεί από ψηλά.
Ίσως μπορέσει να απαντήσει,
στης ζωής τα μυστικά.

Νεκρολαγνεία από τον Ελευθέριο Δημητρίου

πρωτα θα σας χαιρετησω
κι υστερα σαν σεμνος κι ευαισθητος , αλλα νεκρος θεατρινος
θ'αφησω ενα κομματι σαπιο ανθρωπινο κρεας να πεσει
απο πανω μου
για να λερωσει τα ιταλικα πλακακια σας
μονο και μονο για να σας θυμισω οτι
ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΘΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΟΥΝ ΤΗ ΓΗ .....
το κουβαλω επανω μου αιωνες, ηρθε η ωρα να το απορριψω ,
να γδυθω ως το κοκκαλο....
σαπιζω αδερφια μου ....ειναι γεγονος...παντα ηταν,
τωρα πια το ξερω ,
αλλα παρ'ολα αυτα ειμαι δυνατος κι ευθυμος
κι ετοιμος




Νεκρολαγνεία
-------------
Ημιδιάφανη , φορεμένη κατάσαρκα....

βλέμματα 'φήνει λαίμαργα
να σμίξουν με τ' αυτάρεσκα ,
για να χαρούν συντροφικές , ανομολόγητες ,
χαρές κρυμμένες ,ως πρόσφατα απαγορευμένες
του σκοτεινού ανακαινισμένου σφρίγους
που τώρα πια σαν σώμα διαγράφεται ,
μία σκιά κάτω από τις πτυχώσεις της ,


....η επίφαση της φωτεινότητας ,
πολύτιμο των λίγων πρόσχημα
αγαπητό των σιχαμάτων όχημα ,
καίγεται απ' το πάθος
των νεκρών κορμιών μας .

Εκδίκηση από τον Ελευθέριο Δημητρίου

ετσι πηγα για υπνο οπως παντα...κουρασμενος μετα απο μια εξαντλητικη μερα στη δουλεια...ικανοποιημενος και ευδαιμων...ανικανος να φανταστω και ανημπορος ν' αντιμετωπισω αυτο που θα εβλεπα το αλλο πρωι ...

"τα παιδια κοιμουνται ησυχα στα κρεβατια τους αν στησω αυτι μπορω ν'ακουσω τις αναπνοες τους απ' το συστημα ενδοεπικοινωνιας ...ο μικρος ροχαλιζει λιγο ,ισως εχει κρεατακια στη μυτη ...πρεπει να το δουμε αυτο συντομα... η γυναικα μου αναπνεει οδοντοκρεμα και μυρωδιες ερωτα
μερικα εκατοστα διπλα απο το αυτι μου, το αυτοκινητο ειναι στο γκαραζ , τα λεφτα στην τραπεζα αυξανονται και πληθυνονται ...θεε ,οποιος κι αν εισαι, σ' ευχαριστω" . Αυτες ηταν οι τελευταιες μου σκεψεις πριν τελειωσει το παραμυθι ....

το αλλο πρωι ειχα μεινει μονος με τ' αυτοκινητο και τα λεφτα στην τραπεζα...


Εκδίκηση
--------------

είμαι κακός και άσχημος
σαν το χειρότερό σου εφιάλτη,
η ψυχή μου είναι ηφαίστειο
κι η λαβα χύνεται απ' τα μάτια μου,
κομμάτια ολόκληρα πυρωμένου βασάλτη...
φτωχός και βρώμικος σαν τα ποντίκια του υπονόμου
σέρνομαι αμαρτωλός και κρύβομαι
στις σκοτεινές γωνιές του δρόμου,
θέλω να καταστρέψω όλα τα όμορφα
κι όταν το μίσος μου στεγνώσει,
με αίμα απ'τα ολάνοιχτά μου τραύματα
θα το ξαναποτισω,
μέχρι τις ήσυχες τις νύχτες σου
με όνειρα τρομαχτικά να τις γεμίσω.






....φαινεται οτι τελικα τιποτα δεν ειναι οπως φαινεται ..

Στην Aιωνιότητα

Να ξυπνήσω πεθαμένος και να με χεις αγκαλιά,

θα ήμουνα ευτυχισμένος τι κι αν ήμουν μακριά.

Θα ήμουνα εγκλωβισμένος μα χαρούμενος ξανά,

αφού το δικό σου χάδι θα ένοιωθα παντοτινά

Και τα μάτια μου θα κλείσεις με ένα άγγιγμα απαλό,

τον σταυρό μου να κρατήσεις να τον έχεις φυλαχτό.

Στη χλωμή μου όψη τώρα βλέπεις όλη τη ζωή,

που εσύ μου είχες χαρίσει κι έγινε μοναδική.

Το σκοτάδι δεν θα απέχει πια καθόλου από το φως

και τα βράδια που κοιμάσαι θα έρχομαι πιο ζωντανός.

Σαν σκιά μες το σκοτάδι, σαν αέρας απαλός,

σαν ανέμελη φιγούρα που την έστειλε ο Θεός.

Δεν μπορείς να πιστέψεις πως ο Θάνατος είναι η ζωή.

Αιώνια κουβέντα χαμένη σε σιωπή νεκρική.

Δεν μπορείς να πιστέψεις πως έτσι θα είμαι πάντα εκεί.

Αγγέλου σημάδι θα έχει κάθε φιλί.



Αριστομένης Γεωργιόπουλος

Άνθρωποι


Τα δάκρυα που κύλησαν στο κρύο πρόσωπο μου
Άφησαν τα σημάδια τους μια ολόκληρη ζωή
Αφού δεν άντεξα ποτέ να πω στον εαυτό μου
Πως πλέον με ηλίθιους έχει γεμίσει η γη.
Σε κάθε πεζοδρόμιο βλέπω και ένα τάφο
Που μέσα του χαθήκανε χιλιάδες περιστέρια
Πως είναι δυνατόν, να κάθομαι να γράφω
Αφού κανένας τους ποτέ δεν κοίταξε τα αστέρια
Βλέπω νεκρούς σε άθλιες πλατείες
Που από χιλιόμετρα μυρίζουν θλίψη
Κι άλλους να μπλέκονται σ’ ανούσιες φασαρίες
Χαμένους στου ονείρου τους την πλήξη.
Με έναν σταυρό αντί για τσάντα
Και με στεφάνι για καπέλο
Σαν ατυχήσαντα συμβάντα
Μες της ζωής τους το μπουρδέλο.
Πώς να αντέξω
Την σάπια ευτυχία
Και να φορέσω
Τον άσπρο μανδύα ;
Σάβανο μάλλον
Μου πρέπει
Αχ, περιβάλλον
Που έρπει.


Από Mars

Συμβουλή

Ξεχασμένοι είμαστε και θα' μαστε,
για δικαίωση ποτέ σου μην ελπίσεις.
Ούτε τον εαυτό σου μην αφήσεις
όνειρα να κάνει.Μονάχα σα πεθάνεις
και γίνεις σκιά ή σύννεφο μαύρο βροχής,
τότε πια ξεστόμισε με πικρίας αναστεναγμό
''Μου άξιζε κάτι καλλίτερο''





Από Dagon