Ο Μαύρος Ποταμός του Δόκτωρ Κάππα

Είναι η κοιλάδα αυτή νεκρή
κουφάρια δέντρων μένουν μόνο
ο ήλιος δεν τολμάει να βγει
μαύρες μορφές σε κοιτάζουν με φθόνο.

Εδώ που πάντα έχει σκοτάδι
ξεχνάς το γέλιο και το χάδι
κι όταν σ' αγγίξει είσαι νεκρός
είναι ο μαύρος ποταμός.

Καρτερικά θα περιμένει να διψάσεις
και την πίστη σου σε σένα να χάσεις
είναι βαθύς μα είναι κενός
είναι ο μαύρος ποταμός.

Μαύρη πλημμύρα
όσο κι αν προσπαθείς
δεν θα ξεφύγεις απ' τη μοίρα
και θα ζυγώσεις για να πιεις.

Μαύρες οι σκέψεις σου
μαύρα τα δάκρυά σου
είναι τα μάτια σου κενά
και η καρδιά σου δε χτυπά.

Κοιτάζεις γύρω σου και βλέπεις την απάτη
κάνεις παρέα με νεκρούς
μαύρες μορφές σου γυρίζουν την πλάτη
τώρα είσαι ένας απ' αυτούς