Η απόφαση

Από παιδί σκεφτότανε να κάνει αυτό το βήμα,
μα μιαν απόφαση ποτέ δεν πείρε στη ζωή του.
Ίσως να φταίγανε οι γονείς, οι φίλοι, οι γνωστοί του
μα πάντα τον συνέπαιρνε ένα μεγάλο κύμα.

Ήτανε πάντα σιωπηλός, με μια σκιά στο βλέμμα
και μόνος στου προφήτη Ηλία καθόταν τα σκαλιά.
Ατένιζε από ψηλά τον φόβο και το ψέμα
κι έσφιγγε στον λαιμό του σιγά σιγά η θηλιά.

Αγνάντευε στο παρελθόν ανθρώπους που χαθήκαν
και στο παρόν σκεφτότανε γιατί είναι στη ζωή.
Το μέλλον δεν το ένοιαζε, τα χρόνια που καείκαν
καθώς το ήξερε καλά θα πέταγε η ψυχή.

Έλεγε πως δεν πίστεψε ποτέ του στον Θεό
μα στου προφήτη Ηλία καθόταν τα σκαλιά.
Ίσως απλά ,όπως έλεγε, να του άρεσαν τα ύψη.
Όπως και να χει κανείς δεν θα το μάθει πια.

Είκοσι ένα χρόνια μιαν απόφαση δεν είχε πάρει
και πείρε μία και καλή.
Δεν άντεξε να ρίξει της ζωής το ζάρι
Και χάθηκε μιαν αυγή.

Άλλωστε του άρεσαν τα ύψη
και τώρα εκεί από ψηλά.
Ίσως μπορέσει να απαντήσει,
στης ζωής τα μυστικά.