Ποιήματα της Βασιλικής Δραγούνη
[Πρόσκληση προς νέους ποιητές από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές]
ΧΡΟΝΟΣ
Δώσ' του λίγο ακόμα χρόνο
Μέχρι όλα να γίνουν σιωπή
Η θάλασσα, ο άνεμος
Δώσ' του λίγο ακόμα χρόνο
Και όλα θα τελειώσουν
Γιατί ο χρόνος είναι κτήτωρ
Και ποτέ δεν ξεχνά
Τίποτα δεν αφήνει αλώβητο
Τίποτα.
Δίνεται ούτως ή άλλως
Δίχως να ρωτήσει
Δίχως να ερωτηθεί
Ένας φόρος που επιβάλλεται
Ένα κενό μεγαλύτερο από την ανθρώπινη καρδιά
Που συνεχώς τροφοδοτείται
και ευδοκιμεί, καταναλώνοντας την Ύπαρξη.
Δώσ' του λίγο ακόμα χρόνο
Η μουσική, τα τραγούδια, οι πόλεμοι
Δώσ' του λίγο ακόμα χρόνο
Έως ότου τα σιγάσει όλα
Ο κλέφτης των ελπίδων
των σημαντικών
αλλά και των ασήμαντων.
Γιατί είναι μια ψεύτικη ελπίδα
Που δεν θεραπεύει τίποτα
Μια ουτοπική ιδέα
Που ποτέ δεν είναι αρκετή
Και μειώνει τους πάντες και τα πάντα
Στο μηδέν.
Πρόθεσή του
η κυριαρχία μέσα από τη φθορά
ασταμάτητα, αδυσώπητα.
Στόχος του
τα πάντα και τίποτα.
Σκοπός του
η κατάληψη του σύμπαντος.
Γιατί λοιπόν του δίνεις Χρόνο;
ΤΟ ΑΥΡΙΟ
Κόσμοι που συγκρούονται στα βαθιά κενά των απόντων καρδιών
Ελπίδες που κουράστηκαν να περιμένουν στα διαβρωμένα εδάφη της συμπόνιας
Κι ο θυμός, το χαμόγελο της έκφρασης
Όταν η κατάθλιψη γίνεται το μόνο συναίσθημα.
Όταν περπατώ μέσα στα ερείπια των νεκρών μνημείων
Για να βρω καταφύγιο στον κρατήρα πυρηνικών βομβών
Όταν κάθε αναπνοή που παίρνω
Μετριέται μέσα σε μια δεξαμενή οξυγόνου
Όταν το έτος 2090
Μοιάζει με το 1019 μ.Χ.
Το δέρμα μου σώζεται σε μια διαστημική στολή στη Γη
Και δεν ξέρω τι θα φέρει το Αύριο.
