Κόκκινη Πανσέληνος της Μαρίας Τσέτσιλα
[Πρόσκληση προς νέους ποιητές από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές]
Τη θυμάμαι ακόμη εκείνη τη νύχτα...
Τη θυμάμαι με την κάθε λεπτομέρεια
κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια...
Θυμάμαι την πανσέληνο με τις κεντημένες μαύρες χάντρες της,
τους προειδοποιητικούς σχηματισμούς των αστεριών,
τον απότομο αέρα,
το ξέφρενο χορό των κουνουπιών,
τα περίεργα σκίτσα στο κατακόκκινο -πλέον- γρασίδι,
το άδειο βλέμμα των νεκρών,
το τραγούδι των χαμένων ψυχών
και την επιθυμία μου να ακολουθήσω το κοπάδι με τα λευκά χέρια...
