ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μαύρη θάλασσα του Κωνσταντίνου Αυγερινάκη
Σελίδες: 58
Διαστάσεις: 21x14
Δέσιμο: μαλακό εξώφυλλο
Λιανική Τιμή: 10 ευρώ
Κατηγορία: Λογοτεχνία του φανταστικού, δυστοπία
ISBN: 978-960-607-261-1
Όταν ο Κλιμτ αντίκρισε τη μαύρη θάλασσα, βρισκόταν σε έναν γκρεμό, δίπλα σε έναν φάρο, περιστοιχισμένος από βουβούς ανθρώπους. Ύστερα η θάλασσα τον κατέκλυσε και όταν ξύπνησε βρισκόταν περιστοιχισμένος από αγνώστους, να τον κουβαλάνε σε έναν άγνωστο προορισμό. Σίγουρα η ζωή του ήταν γεμάτη στεναχώριες, μοναξιά και αποκλεισμό, αλλά ποτέ πριν από αυτή τη μέρα δεν το είχε ανακαλύψει. Πλέον τον είχαν κατακλύσει χρώματα, όνειρα και αναμνήσεις από μαύρο και έπρεπε να τα αποτυπώσει στο χαρτί, στον καμβά, όπου μπορούσε, προτού να είναι αργά. Το κακό ήταν ότι το να εκφραστείς ήταν κάτι απαγορευμένο και η κυβέρνηση θα έκανε τα πάντα για να του δέσει τα χέρια και να του εξουδετερώσει το μυαλό.
Η μαύρη θάλασσα είναι ένα μεταποκαλυπτικό ταξίδι στα ενδότερα της αυριανής κοινωνίας, όπου η ελευθερία της σκέψης και της βούλησης είναι κάτι απαγορευτικό για το κράτος. Ο κόσμος όπως τον ξέραμε δεν υπάρχει πια, και οι άνθρωποι είναι αποκλεισμένοι στα σπίτια, ανήμποροι να επικοινωνήσουν και να εκφραστούν. Μέχρι τη στιγμή που κλήθηκαν οι εκλεκτοί, ο φάρος ανέλαβε δράση και η μαύρη θάλασσα κατέκλυσε τα όνειρα τους.
Ο Κωνσταντίνος Αυγερινάκης γεννήθηκε το 1986 στην Καβάλα. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ως Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών το 2009 και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στην επιστήμη μηχανικής όρασης και τεχνητής νοημοσύνης στο πανεπιστήμιο του Σάρρεϋ το 2015. Τον τελευταίο καιρό έχει μετακομίσει στην Λευκωσία και ολοκληρώνει τις σπουδές του στη διοίκηση επιχειρήσεων. Ξεκίνησε να γράφει αυτοβιογραφικά διηγήματα και ποίηση στην ηλικία των 27. Έπειτα ο κινηματογράφος και το πάθος του για το θέατρο τον οδήγησε να δοκιμάσει τις συγγραφικές του ικανότητες ολοκληρώνοντας τα πρώτα του σενάρια για ταινίες μικρού μήκους και θεατρικά έργα. Έχει συμμετάσχει και διακριθεί σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, οι οποίοι του έχουν δώσει τη δυνατότητα να δημοσιεύσει τα πρώτα του διηγήματα, ενώ πρόσφατα ολοκλήρωσε και την πρώτη του νουβέλα.
Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές
Αναγεννήσαμε τη λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα και στην Κύπρο!
Στηρίζουμε τους συγγραφείς με πράξεις και έργα
Ελάτε και εσείς στη μεγάλη οικογένεια του εκδοτικού μας!
Κεντρική διάθεση για τα βιβλία των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές:
Εκδόσεις ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Καραγάτση 27, 41221, Λάρισα
2410-236110
universepaths@yahoo.com
Xονδρέμπορας για τα βιβλία των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές.
Αθήνα: Βιβλιοπωλείο ΠΑΡ ΗΜΙΝ
Τρικούπη Χαριλάου 11Α, Αθήνα, 10679, ΑΤΤΙΚΗ
Τηλέφωνο: 2103802542
Φαξ:2103813619
Προτεινόμενο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο:
Ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο Συμπαντικές Διαδρομές
Μπορείτε να αγοράσετε άμεσα όλα τα βιβλία και τα περιοδικά των Εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές από το ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο!
https://www.universepaths.com/bivliopoleio
Κεντρικά σημεία διανομής των βιβλίων των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές.
Ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο Συμπαντικές Διαδρομές
https://www.universepaths.com/bivliopoleio
Αθήνα: Βιβλιοπωλείο ΠΑΡ ΗΜΙΝ
Τρικούπη Χαριλάου 11Α, Αθήνα, 10679, ΑΤΤΙΚΗ
Τηλέφωνο: 2103802542
Φαξ:2103813619
Λευκωσία:
1. Parga,
Λεωφ,Τσερίου 94 Στρόβολος, τηλ. 22327740
2. Parga,
Λεωφ.Λάρνακος 56 Αγλαντζιά, τηλ. 22336011
3. Parga,
Αρχ.Μακαρίου Γ' Λατσιά, τηλ. 22485914
Λάρνακα:
Parga,
Στρατηγού Τιμάγια 9, τηλ. 24668090
Πάφος:
Parga,
Αθηνών 8, τηλ. 26811130
Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές
Αναγεννήσαμε τη λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα και στην Κύπρο!
Στηρίζουμε τους συγγραφείς με πράξεις και έργα
Ελάτε και εσείς στη μεγάλη οικογένεια του εκδοτικού μας!
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Καραγάτση 27, 41221, Λάρισα, 2410-236110,
http://www.universepaths.com/
universe-pathways.blogspot.com
www.facebook.com/Universe.Pathways.Editions/
universepaths@yahoo.com
Αγοράστε το βιβλίο άμεσα από το βιβλιοπωλείο μας, στο παρακάτω link, πληρώστε είτε
με αντικαταβολή, είτε με paypall, είτε με κατάθεση στην τράπεζα και θα το
παραλάβετε στο σπίτι σας με κούριερ.
Βαδίζοντας στην Μαύρη Θάλασσα
ΜΕ ΤΟΝ Κωνσταντίνο Αυγερινάκη
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Συμπαντικές Διαδρομές
Αγαπητέ κύριε Αυγερινάκη, καλημέρα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο σας βιβλίο από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, με τίτλο «Μαύρη Θάλασσα». Κάθε χρόνο κυκλοφορούν άπειρα καινούργια βιβλία. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να προσθέσει το δικό σας βιβλίο; Για ποιο λόγο κάποιος να το επιλέξει για να το διαβάσει;
Απάντηση
Καλημέρα σας και ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε μέσω αυτής της συνέντευξης να μιλήσω για την Μαύρη Θάλασσα.
Είμαι σίγουρος πως υπάρχει πολύ κόσμος εκεί έξω που γράφει. Και αρκετοί από αυτούς είναι πολύ καλύτεροι από εμένα σε πολλούς τομείς. Πιο πρωτότυποι, πιο ψαγμένοι, πιο μορφωμένοι.
Δεν εκδίδω αυτό το βιβλίο για να ανταγωνιστώ κανέναν, ούτε για να βγάλω τα προς το ζην. Απλά θέλω να εκφράσω την αλήθεια μου, την εμπειρία που έζησα και ζω μέσα από αυτή την κατάσταση που έχει περιέλθει η κοινωνία και ο κόσμος όλος. Πιστεύω πως αυτό το βιβλίο, με την χρήση της επιστημονικής φαντασίας, ίσως προσθέτει ένα λιθαράκι για το που οδεύουμε, μια πρόβλεψη για το αύριο και πως θα μπορούσαμε να αποφύγουμε τα χειρότερα. Επίσης, ίσως ο κόσμος αναγνωρίσει κάποια πράγματα και ταυτιστεί με κάποια άλλα. Και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο θα ήθελε κάποιος να το διαβάσει. Να δει με τα μάτια κάποιου άλλου, όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας.
Επιλέξετε δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο, που να εκφράζουν αυτό που θέλετε να μεταδώσετε στους αναγνώστες, ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν πιο εύκολα τον κόσμο του βιβλίου σας.
Απάντηση
Ίσως το εδάφιο για το πως θα μπορούσε να είναι ο κόσμος αύριο:
“Προχώρησα στον έρημο δρόμο. Πέρασα έξω από το άδειο σχολείο. Θυμήθηκα κάποιες χρονιές που είχα προλάβει να μαθητεύσω και γω εδώ. Μετά μας είπαν για το πρόγραμμα απομακρυσμένη εκπαίδευσης. Στην αρχή προαιρετικό και ευχάριστο για όλους εκείνους που δεν ήθελαν να μη χάνουν χρόνο ή χρήμα στην μετακίνηση και για κείνους που ήθελαν τα παιδιά κοντά τους, για να μην πάθουν κάποιο κακό. Δωρεά και αυτό της κυβέρνησης. Έπειτα έγινε υποχρεωτικό και κανείς δεν ξαναείδε την αυλή του σχολείου, ούτε ξαναέπαιξε στο διάλειμμα κάτω από τον αιωνόβιο πλάτανο. Παρατημένος στην μοίρα του, με ξεραμένα κλαδιά και μια μεγάλη τρύπα στα σκέλια του να χάσκει ορθάνοιχτη και να θυμίζει θάνατο. ”
Και ίσως εκείνο το εδάφιο για την τέχνη του αυριανού κόσμου :
“ "Βλέπετε η τέχνη δεν είναι για τους πολλούς. Είναι επικίνδυνη”, είπε και έπιασε τα πανιά στα χέρια του, “Μπορούν να ξεσηκώσουν τον κόσμο και να τον κάνουν να συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα”, έφτασε δίπλα στο τζάκι, “και να τα βάζει με αυτούς που θέλουν το κάλο τους”, είπε και πέταξε μια ζωγραφιά στην φωτιά. Εκείνη άρχισε να λιώνει στις αλαβάστρινες φλόγες του θειαφιού και ενστικτωδώς πετάχτηκα να την σώσω.
Ο Δρ. Γκαιμπλ χοροπηδούσε γύρω από τις φλόγες χτυπώντας τα χέρια. Φαίνεται να απολάμβανε την διαδικασία της ανάφλεξης. “Όπως έδειξε χαρακτηριστικά και η καλλιτεχνική ψυχιατρική, η τέχνη είναι για να την απομυζούν από τους καλλιτέχνες, μέσω ειδικών τεχνικών όπως η αίθουσα αναμόρφωσης που τόσες φορές έχετε απολαύσει. Να αποθηκεύεται σε κατάλληλους ψηφιακούς χώρους ανασυγκρότησης και να χρησιμοποιείται καταλλήλως από εκπαιδευμένους μηχανικά υπολογιστές για την δημιουργία έργων ύψιστης καλλιτεχνικής αξίας. Οι καλλιτέχνες εν τω μεταξύ μένουν άδεια δοχεία, αλλά το κακό μικρό. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”, είπε καθώς πετούσε και την τελευταία μου ζωγραφιά στην πυρά. Οι αναμνήσεις και τα όνειρα μου γινόντουσαν στάχτη. Όλα κατέρρεαν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα."
Πιστεύετε ότι είναι η συγγραφή στάση ζωής; Είναι κάτι που σας χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο και επηρεάζει κάθε τομέα της ζωής σας;
Απάντηση
Η συγγραφή είναι ένας σύντροφος που με βοηθάει να θυμάμαι και να αναλύω γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μου. Με επηρεάζει καθημερινά και καθολικά. Επίσης είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος να ξεφύγεις από την καθημερινότητα και να γίνεις κάποιος άλλος μέσα από τους ήρωες που σχηματίζονται σιγά σιγά στο κάθε μυθιστόρημα και διήγημα.
Ξυπνάς το πρωί και αναρωτιέσαι, τι να κάνει ο Κλιμτ, η Φιόνα, ο δρ Γκαιμπλ. Πως περνούν την μέρα τους; Τους αρέσουν τα σκραμπλ ή τα τηγανητά αυγά; Πως έφτασαν ως εδώ; Ερωτευτήκαν ποτέ; Πήγαν πανεπιστήμιο; Θα βγάλουν βόλτα τον σκύλο; Έχουν σκύλο και πως τον λένε και αυτόν τέλος πάντων;
Και έτσι ξετυλίγεται κάθε μέρα ένα κουβάρι ιστοριών που σε καθηλώνει και σε ωθεί να σκεφτείς και λίγο περισσότερο πως να προχωρήσεις με όλους αυτούς και την ζωή τους.
Η χειρότερη στιγμή είναι όταν υποχρεώνεσαι για διάφορους λόγους να αποχωριστείς αυτούς τους ανθρώπους. Να μην τους ξαναδείς, να μην τους ξανασκεφτείς. Και έτσι απλά φεύγουν από την ζωή σου όπως ήρθαν. Μια ιδέα από χαρτί και κάρβουνο.
Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο ή βλέποντας το εξώφυλλο θα νομίζει ότι είναι ένα βιβλίο που έχει να κάνει με τη θάλασσα, ενώ πρακτικά δεν είναι. Για ποιο λόγο επιλέξατε αυτό τον τίτλο;
Απάντηση
Καλή ερώτηση.
Η αλήθεια είναι πως πάντα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για την θάλασσα, αλλά ποτέ δεν το κατάφερα. Και έτσι μου έμεινε ο τίτλος. 😊
Σαν λαός μάλλον έχουμε μια αδιάρρηκτη σχέση με αυτό το στοιχείο της φύσης. Εξάλλου το πρώτο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που γράφτηκε είχε θέμα την θάλασσα. Φυσικά αναφέρομαι στην Οδύσσεια και όλες τις περιπέτειες που πέρασε αυτός ο άνθρωπος πριν γυρίσει μετά από χρόνια σπίτι του.
Τώρα που το σκέφτομαι, πάντα είχα στο μυαλό μου τον Οδυσσέα και όλο αυτό το ταξίδι. Και εμπνευσμένος από αυτήν την αφετηρία ξεκίνησα να γράφω για τον σύγχρονο Οδυσσέα. Μάλλον τον μεταποκαλυτικό Οδυσσέα, που αφήνει το σπίτι του και την γυναίκα του για να χαράξει την δικιά του Οδύσσεια. Η θάλασσα τον καλεί και βυθίζεται μέσα της μαζί με όλους τους άλλους καλλιτέχνες εκεί στον φάρο.
Επίσης την μαύρη θάλασσα την χρησιμοποίησα για να εκφράσω το αίσθημα πνιγμού που ένιωθα τις μέρες που έγραφα αυτή την ιστορία και έτσι εξηγείται και η εισαγωγή του μυθιστορήματος. Ήταν τότε που είχε ξεκινήσει όλη η κατάσταση με τον Κορονοϊό και ένιωθα άρρωστος, ίσως και να ήμουν, και είχα τρομερή δύσπνοια. Καθόμουν στο κρεβάτι και δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Έβγαινα να περπατήσω να πάρω λίγο αέρα και δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, να κάνω 10 βήματα. Ήταν σαν να βυθίζομαι σε μια θάλασσα μαύρη και να πνίγομαι. Αφού πέρασε αυτό το σύμπτωμα ξεκίνησαν οι πόνοι στο κορμί μου σαν να είχα θαλασσοδαρθεί ολόκληρα μερόνυχτα στα βράχια κάποιας απρόσιτης παραλίας.
Το βιβλίο σας εγώ προσωπικά θα το χαρακτήριζα δυστοπία. Θεωρείτε ότι σας έχει επηρεάσει η καραντίνα;
Απάντηση
Η καραντίνα είναι η αφετηρία. Η απομόνωση, η στεναχώρια, ο τρόμος. Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, όταν έγραφα αυτή την ιστορία, πιάνω τον εαυτό μου τρομοκρατημένο. Να μην ξέρουμε τι θα γίνει. Να μην ξέρουμε που να πάμε άμα αρρωστήσουμε. Να παίρνω τηλέφωνο το νοσοκομείο και να μου λένε άμα δεν πεθαίνεις κάτσε εκεί που είσαι και απομονώσου.
Επίσης τρομοκρατικό ήταν να μην ξέρουμε πως θα καταλήξει όλο αυτό. Βασικά, ούτε σήμερα ξέρουμε, τώρα που θα το συνειδητοποιώ. Μέσω αυτής της ιστορίας προσπάθησα να περιγράψω αυτό που βιώνω, να αναλύσω την κατάσταση και να δώσω μια απάντηση σε αυτό το τελευταίο ερώτημα. Τι θα γίνει αύριο που θα τελειώσουν όλα αυτά; Θα συνεχιστεί αυτή η ανελευθερία; Μέχρι που θα φτάσουμε;
Είσαστε από εκείνους τους συγγραφείς που πάντοτε κουβαλάνε μαζί τους ένα μπλοκάκι για να καταγράφουν άμεσα κάθε καινούργια ιδέα;
Απάντηση
Όχι. Δεν θα το έλεγα. Είμαι ρομαντικός, αλλά όχι και τόσο.
Είμαι περισσότερο της φιλοσοφίας του να παρατηρώ και να σκέφτομαι τα πράγματα γύρω μου για πολύ καιρό. Και μετά μια μέρα κάτι συμβαίνει και ξεχύνεται όλη αυτή η πληροφορία στο χαρτί σαν χείμαρρος. Αλλά θα την έχω σκεφτεί πολύ αυτή την ιστορία προτού κάτσω να την γράψω και μόνο αν συνεχίσει να είναι εκεί μετά από καμία βδομάδα, κανένα μήνα και με τριβελίζει θα κάτσω να την γράψω. Αλλιώς μάλλον δεν θα είναι κάτι σημαντικό για μένα. Κάτι που θα θέλω να θυμάμαι.
Την τελευταία χρονική περίοδο όλος ο κόσμος έχει χτυπηθεί από ένα πρωτοφανές ξέσπασμα πανδημίας και ζούμε καταστάσεις που ούτε τις φανταζόμασταν. Η καραντίνα του πληθυσμού σχεδόν σε όλο τον πλανήτη είναι κάτι το πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία.
Εσείς πως ζείτε όλη αυτή την κατάσταση;
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές πιστεύετε ότι η λογοτεχνία μπορεί να δώσει ελπίδα στους ανθρώπους και να εκφράσει τα προβλήματα τους;
Απάντηση
Όπως είπα και παραπάνω. Η πανδημία είναι η αφετηρία αυτής της ιστορίας. Την έφτασα έως εκεί που μπορούσα. Κάποια χρόνια από τώρα – στο κοντινό μέλλον.
Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και προσωπικά μου έχει στοιχήσει. Το σημαντικότερο έχουμε χάσει όλο αυτό που χαρακτηρίζει το είδος, τον λαό μας. Αναφέρομαι στην προσωπική επαφή, στην αγκαλιά, στην χειραψία, στο χαμόγελο, στο χτύπημα στην πλάτη. Φτάσαμε στο σημείο όλοι να σε κοιτάνε καχύποπτα άμα κάνεις κάτι από τα παραπάνω. Μην ακουμπήσεις τον άλλον μπας και είσαι άρρωστος και τον κολλήσεις. Μην αναφερθώ στο αν βήξεις σε κανένα δημόσιο μέσο. Οι ματιές είναι κοφτερές και θανατηφόρες. Γίναμε κανίβαλοι με όλη αυτή την κατάσταση.
Η λογοτεχνία είναι ένα μέσο να εκφράζεσαι και να περνάς καλά, αλλά και ένα όπλο για να ξυπνήσουν συνειδήσεις. Δυστυχώς όμως ο κόσμος έχει πάψει να διαβάζει. Προτιμάει την εύκολη λύση του Netflix και του CosmoteTV. Θα γυρίσει σπίτι θα βάλει μια εκπομπή να χαλαρώσει να περάσει το βράδυ να πάει για ύπνο και την επομένη για δουλειά. Δεν κατακρίνω. Απλά αυτή είναι η αλήθεια. Η εικόνα είναι πιο δυνατή και πιο εύπεπτη από τις λέξεις. Χιλιάδες μωρά παιδιά με ένα τάμπλετ στο χέρι να βλέπουν κινούμενες εικόνες στο διαδίκτυο.
Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σας. Ελπίζουμε να μπορέσουμε σύντομα να οργανώσουμε Όψεις του Φανταστικού και να παρουσιάσετε το βιβλίο σας σε κοινό. Κάτι τελευταίο που θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας;
Απάντηση
Εγώ σας ευχαριστώ για τον χρόνο που μου αφιερώσατε και την ευκαιρία να μιλήσω στον κόσμο εκεί έξω.
Θα τους έλεγα να προσέχουν τους εαυτούς τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα, να μην φοβούνται να μιλάνε και να ελπίσουμε να βγούμε όλοι πιο δυνατοί απ’ όλο αυτό.
