Ιστορίες που γράφει η ζωή με την μπαλάντα της καρδιάς
Με τη Χρυσαυγή Καπέλλα-Παπαδημητρίου
Έχοντας εκδώσει τα δύο πρώτα προσωπικά της βιβλία στις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, το «Ιστορίες που γράφει η ζωή» μια συλλογή διηγημάτων και την ποιητική συλλογή, «Μπαλάντα της καρδιάς», αποφασίσαμε να κάνουμε μια κουβέντα μαζί της για να τη γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας.
Αγαπητή κυρία Καπέλλα-Παπαδημητρίου, καλημέρα. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που σας έχουμε στην μεγάλη οικογένεια των Συμπαντικών Διαδρομών και που θα κάνουμε αυτή τη μικρή κουβέντα.
Γράφετε και πεζά και ποίηση. Είναι κάποιο από τα δύο είδη και θα θεωρούσατε σαν κύριο μέσο έκφρασης σας;
Απάντηση:
Η ποίηση αποκαλύπτει το σύμπαν και τον Δημιουργό Του, την αλήθεια που αναζητούμε… Το πεζό σπάει τα δεσμά, μου δίνει φτερά, απόλυτη ελευθερία. Και τα
Δύο αγαπητά.
Η ποιητική σας συλλογή ονομάζεται «Μπαλάντα της καρδιάς», ένας τίτλος που σίγουρα παραπέμπει σε αισθηματικά ποιήματα, παρόλο που ένα μέρος των ποιημάτων έχουν διαφορετικό περιεχόμενο. Θέλατε να δηλώσετε κάτι συγκεκριμένο με αυτόν τον τίτλο;
Απάντηση:
Η μπαλάντα κάθε είδους συναίσθημα θαρρώ. Έρωτα, καημό, πόνο, θλίψη, ενθουσιασμό, νοσταλγία, πόσο μάλλον η μπαλάντα της καρδιάς!
Αντίστοιχα ο τίτλος της συλλογής διηγημάτων σας είναι «Ιστορίες που γράφει η ζωή», ένας τίτλος που παραπέμπει σε αυτοβιογραφικά στοιχεία. Είναι όντος αυτοβιογραφικά τα κείμενα που γράψατε;
Απάντηση: Ναι. Πιστεύω πως είναι αγαπημένο είδος γραφής, στο αναγνωστικό κοινό, προσφέρει συγκινήσεις, πολλές φορές μάλιστα ταυτιζόμαστε με τους ήρωες των έργων.
Εδώ κανονικά ρωτάνε πως νιώθετε για το πρώτο σας βιβλίο, πως νιώσατε όταν το πιάσατε στα χέρια σας και ότι έχει να κάνει γενικά με την αίσθηση του βιβλίου. Θα σας κάνω την ίδια ερώτηση αλλά σίγουρα όχι με τον ίδιο σκοπό.
Αυτό που θέλω να μάθουμε είναι πως νιώθετε που γράφετε.
Για την ακρίβεια τι νιώθετε όταν γράφετε. Νιώθετε ελευθερία, καταπίεση, άγχος, πίεση;
Ή απλά νιώθετε μόνο την ατέλειωτη ελευθερία, έχοντας στα χέρια σας ένα εργαλείο έκφρασης που δεν λογοδοτεί σε κανέναν;
Μιλήστε μας, για σας και τη συγγραφή, και την ιδέα της συγγραφής, και τι εκφράζει για σας.
Απάντηση
Απόλυτη ελευθερία (χωρίς καλάμι). Αίσθηση ανταμοιβής σε τόσα ξενύχτια. Το βιβλίο και η γραφή χωρίς ίχνος υπερβολής, είναι το οξυγόνο μου. Είναι η πορεία της αναζήτησης του Θείου, περιέχει το βαθύτερο νόημα της πίστης. Εξάλλου ο γραπτός λόγος είναι που μένει, έστω κι αν πρόκειται για κουκκίδες. Έτσι έφτασαν ως στις μέρες μας μηνύματα αιώνων. Σήμερα μάλιστα είναι επιτακτική ανάγκη της ελεύθερης
έκφρασης. Πρέπει να αντισταθούμε στην πνευματική γενοκτονία που μεθοδεύεται.
Σίγουρα μια από τις πιο κλασσικές ερωτήσεις είναι να μας πείτε κάποια πράγματα για τα βιβλία σας ή γιατί θα προτείνατε σε κάποιον να τα αγοράσει. Θα σας κάνω και εγώ την ίδια ερώτηση αλλά όχι με το κλασσικό τρόπο, γιατί θέλω οι αναγνώστες να γνωρίσουν και εσάς και τα βιβλία σας.
Θέλω να διαλέξετε ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο σας, ένα πολύ χαρακτηριστικό απόσπασμα, να το παραθέσετε εδώ και μετά να το σχολιάσετε. Πιστεύω ότι είναι ίσως ο καλύτερος δυνατός τρόπος για να μπορέσετε να αποκαλύψετε σε κάποιον αυτό που νιώθετε και πιστεύετε πραγματικά για αυτό το βιβλίο σας.
Απάντηση:
Το ύφος τους διδάσκει ήθος, δίνουν μηνύματα και συγκινήσεις.
Η Νίκη όλη τούτη την ώρα που άκουγε έναν ύμνο προς την αλληλεγγύη και την αγάπη συλλογίζεται:
Για να λείψει ο πόνος η φτώχεια η θλίψη το δάκρυ,
πρέπει η απονιά και η απληστία να πάνε στην άκρη.
Θα ήταν η γη μια αγκαλιά, σαν είχε χώρο η καρδιά!
Κατευθύνεται προς την έξοδο, στέκεται στο πλατύσκαλο για λίγο πριν κατέβει στο δρόμο. Κοιτάζει ψηλά, ο ήλιος λάμπει μεσούρανα και «λούζει»στο φως όλη την πλάση.
Τον ήλιο και την ψυχή μας δεν θα μας κλέψουν ποτέ… εκείνος θα ανατέλλει και θα ζεσταίνει στις καρδιές μας που είναι ανοιχτές και θά χουν θέση για τον συνάνθρωπο μας.
*. Όλη η Σο-φί-α του κόσμου δεν αρκεί,
αν δεν Νι-κή-σει η αγάπη, για να επικρατήσει
η Ει-ρή-νη!
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει, πρέπει να αποδείξουμε στον χρεωκοπημένο πνευματικά σημερινό κόσμο τον δρόμο για την έξοδο απ’ το παράλογο και την αυτοκαταστροφή, και ο Θεός θα είναι μαζί μας.
Κάτι ευχάριστο, όμορφο και γλυκό που θα θέλατε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες μας; Μέσα σε αυτόν τον σκληρό, βίαιο και απάνθρωπο κόσμο και μέσα σε αυτή την απρόσωπη κοινωνία υπάρχει κάτι που σας κρατάει, που σας δίνει δύναμη;
Ίσως το όνειρο να γράψετε κάτι καινούργιο, ένα καινούργιο μύθο;
Απάντηση: Η πίστη μου στο Θεό, η οικογένεια μου και η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον της νέας γενιάς. Το όνειρο ενός νέου έργου βρίσκεται καθοδόν. Αν από ψηλά δοθεί πίστωση χρόνου… θα ξαναβρεθούμε.
Σας ευχαριστούμε για τον χρόνο σας. Κάτι τελευταίο που θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας;
Απάντηση:
Το όνειρο, η πίστη, ο έρωτας πάντα θα υπάρχουν, να αγαπούμε την πατρίδα, τη γλώσσα μας κι όχι την «βαβυλωνία» που επικρατεί. Ας δημιουργήσουμε νέα οράματα, ας ξαναδούμε το παρελθόν για να συναντήσουμε το μέλλον. Ευχαριστώ πολύ.
