Βουλιάζει το καράβι.
Μαζευτήκαμε πολύ εδώ μέσα
Δεν υπάρχει πνοή..
Αλλά έχουμε νερό πολύ νερό
Κύματα ολόκληρα στον αέρα
Κάποιοι χάνονται στο βυθό
Αίματα, κόκκινο έγινε το γαλάζιο
Και πήρε ο θάνατος ζωή
Τι υπάρχει τι θα βρούμε
Εκεί που κοιτάμε
Εκεί που μας πάνε…
Τα… Κύματα...
Χάθηκαν ψυχές… Κάηκαν καρδιές
Δικές μου δικές μας
Χάθηκα κι εγώ...
Τώρα κοιτάω μπροστά
Πουθενά... Στο απέραντο κενό
Και μια ζωή άδεια
Σε ένα άγνωστο μέρος
Σε μια άλλη γη άλλη αγκαλιά
Γεμάτη αγκάθια πικρά
Εγώ είμαι ένας δειλός
Που δεν άντεξα το θάνατο
Και κοιτώ την ξενιτιά
Δεν μπόρεσα να χαθώ
Με τους δικούς μου
Ίσως φταίω για αυτό
... εγώ... Ένας πρόσφυγας...
Έλσα Έλρζη
