Πέμπτη 18 Μαρτίου 2021

Οι αποκλεισμένοι ΜΕ ΤΟΝ Γιάννη Μαυρογιαννάκη ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

 Οι αποκλεισμένοι
ΜΕ ΤΟΝ Γιάννη Μαυρογιαννάκη
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Συμπαντικές Διαδρομές









Αγαπητέ κύριε Μαυρογιαννάκη, καλημέρα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο σας βιβλίο από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, με τίτλο  «Οι Αποκλεισμένοι». Κάθε χρόνο κυκλοφορούν άπειρα καινούργια βιβλία. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να προσθέσει το δικό σας βιβλίο; Για ποιο λόγο κάποιος να το επιλέξει για να το διαβάσει; 
Καλημέρα σας. Καταρχήν ένας λόγος που μου αρέσει και θέλω να γράφω βιβλία είναι για να προσεγγίσω στο διάβασμα βιβλίων ακόμα και άτομα που δεν έχουν διαβάσει ξανά βιβλία. Είτε γιατί δεν έχουν την θέληση να διαβάσουν ένα βιβλίο ως το τέλος είτε γιατί κουράζονται με τους τρόπους γραφής οι οποίοι είναι πιο δύσκολοι στο νόημα και πιο φιλολογικού περιεχομένου. Ήθελα θέλω να γράψω βιβλία εύκολα στην κατανόηση και να σε κρατάνε σε αγωνία ως το τέλος. Να διαβάζεις τις σελίδες χωρίς να σε κουράζουν. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλά βιβλία δραματικά, αισθηματικά κτλ. Με αυτό το βιβλίο θέλω να κάνω και ‘γω ένα βήμα στην Ελλάδα στον ελληνικό τρόμο που κάνει θραύση στο εξωτερικό. Πιστεύω ότι είναι κάτι εκτός των συνηθισμένων βιβλίων για την Ελληνική λογοτεχνία. Τουλάχιστον εγώ δεν βρίσκω εύκολα ελληνική λογοτεχνία τρόμου-θριλερ.




Επιλέξετε δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο, που να εκφράζουν αυτό που θέλετε να μεταδώσετε στους αναγνώστες, ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν πιο εύκολα τον κόσμο του βιβλίου σας. 
Το απόσπασμα που μιλάει για την κυρία Έμμα που είναι σε μια κατάσταση ψυχικής διαταραχής που κόβει τα χέρια της με ένα μεγάλο κοφτερό μαχαίρι ενώ παράλληλα ξεκαρδίζεται στα γέλια είναι ένα χαρακτηριστικό αλλά και ακραίο απόσπασμα του βιβλίου η σκηνή αυτή της κυρίας Έμμας. Εκεί αντιλαμβάνονται και οι πρωταγωνιστές του βιβλίου αλλά και οι αναγνώστες πόσο επικίνδυνη είναι και για τους άλλους αλλά και για τον ίδιο της τον εαυτό.
 
Το δεύτερο απόσπασμα που αναλύει την ιστορία της οικογένειας Κρίμσον πριν αυτοί στοιχειώσουν τον χωριό. Είναι μια ιστορία που κάποιος μπορεί να μπει στην θέση της οικογένειας και τον πόνο που είχαν αυτοί οι άνθρωποι, γιατί πάντα κάτι κρύβεται πίσω από κάθε ιστορία.
Πιστεύεται ότι είναι η συγγραφή στάση ζωής; Είναι κάτι που σας χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο και επηρεάζει κάθε τομέα της ζωής σας; 
Ο καθένας το αντιμετωπίζει διαφορετικά. Εγώ μπορώ να μιλήσω για να μένα προσωπικά. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς να γράφω. Εκεί που κάθομαι μπορεί να μου έρθει μια ιδέα, μια έμπνευση κάτι. Αυτό θα το σημειώσω κάπου μέχρι να το χρησιμοποιήσω όπου χρειαστεί. Ξεκίνησα να γράφω από πολύ μικρή ηλικία. Περίπου 10 ήμουν όταν άρχισα να γράφω ιστορίες και δικά μου παραμύθια. Από τότε δεν έχω σταματήσει ποτέ να σκέφτομαι καινούριες ιδέες. Είναι κάτι που με γεμίζει και νιώθω ότι κάτι κάνω. Το γράψιμο είναι ένας τρόπος να ξεφύγεις από την καθημερινότητα και την ρουτίνα. Μπαίνεις σε έναν κόσμο που έχεις δημιουργήσει εσύ ο ίδιος κάθε φορά που γράφεις μια ιστορία. Για να απαντήσω και στο ερώτημα σας ναι πιστεύω πως η συγγραφή είναι στάση ζωής και επηρεάζει αν όχι όλους σίγουρα τους περισσότερους τομείς της ζωής μου.




Μιλήστε μας για την υπόθεση του βιβλίου σας, για να μπορέσουν να το γνωρίσουν καλύτερα οι φίλοι αναγνώστες. 
Η Βικτώρια είναι μια γυναίκα που δεν έχει πολλούς γνωστούς εκτός από δύο κολλητούς φίλους. Δεν έχει ούτε οικογένεια. Είχε έναν αδερφό που έμαθε πως αυτοκτόνησε. Εκείνη ήταν πολύ δεμένη μαζί του. Τον ήξερε πολύ καλά που δεν πίστευε πως θα έκανε κάτι τέτοιο στον εαυτό του. Με την βοήθεια των δύο και μοναδικών της φίλων θα πάει σε αυτό το περίεργο χωριό που βρέθηκε νεκρός και να μαζέψει πληροφορίες. Δεν θα αργήσει να καταλάβει όμως ότι κάτι δεν πάει σε αυτό το χωριό. Οι κάτοικοι μυστήριοι και παράξενοι αλλά και επικίνδυνοι. Μια μεγάλη σε ηλικία γυναίκα θα τους παγιδεύσει στο σπίτι της. Η κακοκαιρία που ξέσπασε δεν τους επιτρέπει να φύγουν από εκεί σύντομα. Στην αρχή θα είναι αποκλεισμένοι από την κακοκαιρία όμως μετά θα είναι αποκλεισμοί από το πνεύμα της γυναίκας με τα λευκά που στοιχειώνει τους ανθρώπους του χωριού και τους αναγκάζει να μείνουν εκεί για το υπόλοιπο της ζωής τους.






Επιλέξατε να γράψετε σαν πρώτο σας βιβλίο ένα μυθιστόρημα μυστηρίου, θρίλερ και τρόμου. Σας τραβάνε αυτά τα θέματα; 
Πιστεύω ότι δεν τραβάνε μόνο εμένα που μ αρέσει να τα γράφω αλλά και τους ίδιους τους αναγνώστες. Όπως έχω αναφέρει θέλω να φέρω περισσότερα τέτοιου είδους περιεχόμενα και στην Ελλάδα. Να υπάρχουν περισσότερα βιβλία ελληνικού τρόμου. Αγαπημένος συγγραφέας άλλωστε είναι ο Stephen king. Σίγουρα θα ακολουθήσουν πολλά τέτοιου είδους βιβλία από ένα. 




Είσαστε από εκείνους τους συγγραφείς που πάντοτε κουβαλάνε μαζί τους ένα μπλοκάκι για να καταγράφουν άμεσα κάθε καινούργια ιδέα;
Ναι είμαι από αυτούς που ότι ιδέα τους έρθει στο μυαλό την καταγράφουν. Ακόμα και μια σκηνή που μπορεί να δω στην καθημερινότητα μου και να μου κάνει εντύπωση. Το επόμενο βιβλίο που ετοιμάζω για παράδειγμα το εμπνεύστηκα από ένα περίεργο όνειρο που είχα δει το οποίο θα είναι και το μοναδικό που θα αναφέρεται σε πιο δραματικά θέματα. 




Σαν νεαρός συγγραφέας από την Κρήτη πως κρίνετε τη λογοτεχνία του φανταστικού στην Κρήτη; Πιστεύετε ότι έχει πιθανότητες να γνωρίσει άνθιση; 
Δεν θεωρώ ότι έχει να κάνει με την περιοχή. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να μην φαίνεται πως διαβάζουν βιβλία ή το αντίστροφο. Οπουδήποτε μπορεί να υπάρξουν πιθανότητες για όλα τα είδη βιβλίων. Απλά γενικά εδώ στην Ελλάδα δεν ήμαστε τόσο εξοικειωμένοι με τα ελληνικά θρίλερ-τρόμου. Πιστεύω βέβαια ότι τέτοιου σε είδους βιβλία βρίσκουν ενδιαφέρον περισσότερο η νεολαία.



Την τελευταία χρονική περίοδο όλος ο κόσμος έχει χτυπηθεί από ένα πρωτοφανές ξέσπασμα πανδημίας και ζούμε καταστάσεις που ούτε τις φανταζόμασταν. Η καραντίνα του πληθυσμού σχεδόν σε όλο τον πλανήτη είναι κάτι το πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία. 
Εσείς πως ζείτε όλη αυτή την κατάσταση; 
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές πιστεύετε ότι η λογοτεχνία μπορεί να δώσει ελπίδα στους ανθρώπους και να εκφράσει τα προβλήματα τους; 
 
Η κατάσταση αυτή είναι δύσκολη για όλους μας. Άλλους τους έχει επηρεάσει περισσότερο και άλλους λιγότερο. Ο καθένας μας το αντιμετωπίζει διαφορετικά. Προσωπικά εγώ κάνω μαθήματα εξ αποστάσεως από την μαγειρική σχολή που σπουδάζω. Η εστίαση παραμένει κλειστή και αν δεν ανοίξει σύντομα σίγουρα δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα.
Σε αυτές τις συνθήκες η λογοτεχνία μπορεί να φέρει σε επαφή περισσότερους ανθρώπους από ότι πριν. Ο κόσμος έχει περισσότερο χρόνο για να κάνει πράγματα στο σπίτι του και ένα από αυτά είναι και το διάβασμα.






Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σας. Ελπίζουμε να μπορέσουμε σύντομα να οργανώσουμε Όψεις του Φανταστικού στην Κρήτη και να παρουσιάσετε το βιβλίο σας σε κοινό. Κάτι τελευταίο που θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας; 
Το μόνο που θα ήθελα να πω έτσι για το τέλος, σχετικά με το βιβλίο στο τέλος έχω αφήσει ένα κεφάλαιο ανοιχτό για την συνέχεια του βιβλίου που θα μπορούσε να γίνει διότι τελειώνει κάπως απότομα και μυστήρια.
Σας ευχαριστώ και εγώ πολύ.